420 (cannabis dag)

Als je een fan van cannabis bent, ben je waarschijnlijk bekend met de associatie met het getal 420 (uitgesproken als “four twenty”, nooit als “four hundred and twenty”) en als aanvulling de datum 20 april die in de V.S. als 4/20 wordt geschreven. Maar waarom is dit het magische getal voor cannabisgebruikers?

Er zijn tal van theorieën: Het is de verjaardag van Bob Marley (nee); het is de politiecode voor het waarnemen van cannabis roken (nee); het komt uit Bob Dylans Rainy Day Women #12 & #35, waarin het zinnetje ‘everybody must get stoned’ staat, omdat 12 x 35 = 420 (een raar toeval, maar nee); het is het aantal chemische bestanddelen in cannabis (nee, maar omdat we nog altijd cannabinoïden ontdekken, wie weet …); het is theetijd in Nederland (dat is niet eens zo. Nee). Dus waar komt de 420-traditie vandaan?

Oorsprong van 420

In werkelijkheid ontstond 420 in 1971 toen een groep schoolvrienden in San Rafael, Californië, op pad ging om een verlaten guerillateelt te zoeken. Het plan om elkaar na schooltijd om 16.20 bij het standbeeld van Louis Pasteur te ontmoeten, gaf ze de afkorting “420 Louis”. Aangezien de jacht dagen duurde, lieten ze “Louis” vallen en werd “420”, al naargelang context en verbuiging, een linguïstisch Zwitsers mes voor alles wat met cannabis te maken had. De Waldo’s, zoals de groep zichzelf noemde, met verwijzing naar een muur waar ze graag op zaten, hebben de gewassen nooit gevonden. Dat (en hun naam) zou heel goed het gevolg kunnen zijn geweest van het vele cannabisroken dat met hun zoektocht gepaard ging.

De term verspreidde zich onder een andere, veel grotere groep, die ook bekendstonden om hun enthousiaste cannabisgebruik, de Deadheads. Een familieverwantschap via een van de Waldo’s met de Grateful Dead zorgde ervoor dat het nieuwe jargon zich onder de band en hun fans verspreidde, die een traditie hadden om voor concerten samen te komen op grote parkeerplaatsen. Tijdens een van deze samenkomsten gaf een van de Deadheads een folder die naar 420 verwees aan een verslaggever van het Amerikaanse cannabistijdschrift HighTimes, Steve Bloom.

High Times neemt 420 over

In 1991 publiceerde High Times de folder. Uitgever Steve Hagar sprong op de lopende 420-trein en begon het getal te gebruiken waar hij maar kon: bij bijeenkomsten, bij het plannen van ceremoniële Cannabis Cup-evenementen en vermoedelijk werd hij zonder uitzondering om 16.20 uur high. Hij krijgt nog altijd de eer dat hij er “een internationaal fenomeen” van heeft gemaakt, terwijl de uitdrukking al twintig jaar in gebruik was bij een grote, wereldwijde, trouwe aanhang tegen de tijd dat hij er tegenaan liep. Bloom is minder bezitterig: “We verstuurden die folder en vervolgens begonnen er enkele verwijzingen naar te komen. High Times heeft er eigenlijk niet zo heel veel mee van doen gehad,” zegt hij. “We waren het niet echt hard aan het pushen, we verwezen alleen naar de uitdrukking.”

420 wordt mainstream

Met het mainstream worden van cannabisgebruik werd 420 dat ook. Het getal verschijnt bij verschillende gelegenheden op het scherm. Sommige klokken in Pulp Fiction (maar niet allemaal, zoals een populair fabeltje beweert) staan op 04:20. Op het rugbyscorebord in Fast Times at Ridgemont High staat 42 – 0. Een aflevering van Family Guy over cannabisgebruik is getiteld “420”. Er is een band die 420 heet, albums en platenlijsten die 420 heten, en er is zelfs een leuk boekje getiteld ‘The 420 Code’, dat een Tao van Stoners lijkt te zijn.

420 is ook zoiets als een zichzelf in stand houdende mythe geworden. Craigslist staat vol met ‘420-vriendelijke’ accommodaties en huisgenoten. Het bord dat 420 mijl aangeeft op de Interstate 70 werd zo vaak gestolen dat het Departement van Vervoer in Colorado uiteindelijk een bord met 419.99 heeft neergezet. Meer recent, toen Snoop Dogg per ongeluk aangaf dat hij in de Roemeense plaats Bogota was in plaats van Bogota in Colombia, werd een foto van het hek voor huisnummer 420 in het dorpje vele malen gedeeld.

Lees het uitgebreide stuk op de website van Sensiseeds